Nawłoć pospolita, nazywana również mimozą, złotnikiem, złotą rózgą, jest rośliną z rodziny astrowatych i występuje na terenie Europy, Ameryki Północnej oraz Azji. W Polsce jest pospolita, co oznacza, że porasta miejsca ogólnodostępne, takie jak: łąki, wrzosowiska, wydmy, lasy. Zakwita od sierpnia do września, a jej kwiaty są charakterystycznej żółtej barwy. W przydomowych ogródkach jest często uważana za dziki chwast.
Można wyróżnić kilka gatunków nawłoci: nawłoć ogrodowa, nawłoć pospolita, nawłoć kanadyjska, nawłoć późna. Odmiana pospolita jest miododajna i dorasta do ok. 1 metra wysokości. Surowcem leczniczym są górne części pędów, które zbiera się podczas kwitnienia.
Nawłoć pospolita – właściwości
Ziele nawłoci pospolitej jest bogatym źródłem składników aktywnych, które wykazują działanie prozdrowotne.
Składniki zawarte w nawłoci pospolitej:
- garbniki,
- flawonoidy: rutyna, kwercetyna,
- saponiny,
- kwasy organiczne,
- związki fenolowe,
- olejek eteryczny,
- witamina C.
Jakie zasosowanie ma nawłoć pospolita?
Nawłoć pospolita charakteryzuje się właściwościami moczopędnymi, odkażającymi, przeciwzapalnymi. Wspiera pracę układu moczowego, pomaga w walce ze stanami zapalnymi, usuwa bakterie i złogi. Stosowana jest przy schorzeniach nerek oraz przy kolce nerkowej.
Nawłoć pospolita wykazuje właściwości odkażające, moczopędne, przeciwzapalne. Wspiera pracę układu moczowego, pomaga w walce ze stanami zapalnymi, usuwa bakterie i złogi.
Ziele wpływa na wydzielanie soków trawiennych oraz żółci. Reguluje pracę żołądka i jelit, wspomaga leczenie zaburzeń trawiennych, przyspiesza przemianę materii. Wykazuje działanie uszczelniające – chroni naczynia krwionośne przed krwawieniem, powstawaniem żylaków oraz tzw. pajączków.
Nawłoć łagodnie uspokaja, pomaga w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia tętniczego krwi. W zastosowaniu zewnętrznym łagodzi kobiece infekcje intymne, przyspiesza gojenie się ran i problemów skórnych, zmniejsza krwawienia.
Nawłoć łagodnie uspokaja, pomaga w utrzymaniu prawidłowego ciśnienia tętniczego krwi. Stosowana zewnętrznie łagodzi kobiece infekcje intymne, przyspiesza gojenie się ran i problemów skórnych, zmniejsza krwawienia. Dzięki działaniu ściągającemu i przeciwzapalnemu nadaje się do płukania jamy ustnej – łagodzi dolegliwości związane z zapaleniem migdałków, dziąseł, czy gardła.
Napar z nawłoci może służyć do pielęgnacji cery trądzikowej: oczyszcza, zmniejsza widoczność porów, sprawia, że skóra jest nawilżona. Sprawdza się również do przemywania skóry borykającej się z trądzikiem różowatym –zmniejszy widoczność naczynek i stany zapalne. Pomoże także przy łojotoku i zapaleniu mieszków włosowych.
Przeczytaj: Wierzbownica (drobnokwiatowa) – wpływ na organizm, zdrowotne napary
Jak wykonać napar i nalewkę z nawłoci pospolitej?
Do wykonania naparu potrzebujemy ciętego ziela nawłoci pospolitej lub zmielonego ziela występującego w formie proszku.
Nalewkę przygotowujemy z ciętego ziela i spirytusu.
Przepis na napar z ziela ciętego: 1 łyżkę stołową nawłoci zalewamy szklanką wrzącej wody, a następnie parzymy pod przykryciem przez 15-20 minut. Po przecedzeniu spożywamy 2 razy dziennie. Napar nadaje się również do użytku zewnętrznego.
Przepis na napar z ziela mielonego: 1 łyżeczkę ziela zalewamy szklanką wrzącej wody. Po ostudzeniu wypijamy. Stosujemy 2 razy dziennie.
Przepis na nalewkę z ziela nawłoci: 50 g ziela nawłoci nalewamy 750 ml wrzącej wody, po czym przykrywamy i odstawiamy na 30 minut. Następnie napar przecedzamy i dodajemy pół litra spirytusu 96%. Całość mieszamy i po ostygnięciu ponownie przecedzamy. Nalewkę przelewamy do butelek. Stosujemy trzy razy dziennie, mieszając 20-30 kropli z wodą.
Nalewka uszczelnia ściany naczyń włosowatych, wpływa na przemianę materii, wykazuje działanie przeciwzapalne, bakteriobójcze, moczopędne.
Sprawdź: Prawoślaz – zastosowanie zdrowotne, kosmetyczne, przepis na napar
Czym jest miód nawłociowy?
Miód nawłociowy wykonywany jest z kwiatów nawłoci pospolitej. Ma jasnożółtą barwę i charakterystyczny smak – jednocześnie słodki, a zarazem kwaskowy, a nawet gorzki. W 75% składa się z cukrów prostych, z czego większość to glukoza. W pozostałej części składu znajdują się witaminy, mikroelementy, substancje bakteriobójcze, flawonoidy.
W 100 g produktu znajdziemy 304 kalorie, dlatego warto pamiętać, aby w zbilansowanej diecie spożywać go z umiarem.
Miód nawłociowy wykonywany jest z kwiatów nawłoci pospolitej. Uznawany jest za naturalny środek na przeziębienie. Wykazuje działanie rozkurczowe, napotne, bakteriobójcze i moczopędne.
Miód z kwiatów nawłoci uznawany jest za naturalny środek na przeziębienie. Działa napotnie, bakteriobójczo, rozkurczowo i moczopędnie. Dodatkowo dodaje energii i ułatwia wydalanie z organizmu szkodliwych produktów przemiany materii.
Wykorzystywany jest w leczeniu nadciśnienia, miażdżycy, schorzeń nerek (zwłaszcza kamicy nerkowej), dróg żółciowych oraz górnych dróg oddechowych. Obecność garbników wpływa łagodząco na stany zapalne, dzięki czemu okłady z miodu polecane są przy dolegliwościach stawowych.
W zastosowaniu zewnętrznym miód używany jest jako środek kosmetyczny. Poprawia wygląd naszej skóry, ujędrnia ją, zmniejsza podrażnienia.
Uwaga: Miód nie jest bezpieczny dla cukrzyków, ponieważ szybko podnosi poziom cukru we krwi.
Uwaga: Miód nawłociowy powinien być przechowywany w niskiej temperaturze.
Uwaga: Miód szybko się krystalizuje i zmienia swoją barwę. Jest to działanie naturalne.
Jakie są przeciwwskazania do stosowania nawłoci pospolitej?
Ziele nawłoci pospolitej może powodować skutki uboczne, dlatego jeśli zauważymy niepokojące objawy, to powinniśmy od razu zakończyć kurację.
Przeciwskazania do stosowania nawłoci pospolitej to:
- ciąża,
- karmienie piersią,
- niewydolność nerek,
- niewydolność serca,
- występowanie obrzęków.
Bibliografia
J. Baraniak, M. Kania-Dobrowolska, Działanie moczopędne wybranych surowców roślinnych, Postępy Fitoterapii 20(3), 2019 (dostęp online) http://www.postepyfitoterapii.pl/wp-content/uploads/2019/10/pf_2019_03_05.pdf
B. Kołodziej, Zawartość mikroelementóww w zielu nawłoci pospolitej (Solidago virgaurea) w zależności od warunków glebowych i zrożnicowanego nawożenia mineralnego, Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych 502/2, 2004
H. Różański, Ł. Bobak T. Trziszka, Znaczenie nawłoci (Solidago) w fitoterapii, Herbalism 1(2), 2016 (dostęp online) https://apcz.umk.pl/HERB/article/view/HERB.2016.013/23807
