Czym są zajęcia korekcyjno-kompensacyjne?
Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne to jedna z wielu form zajęć specjalistycznych dla dzieci i młodzieży prowadzona w ramach pomocy i wsparcia psychologiczno-pedagogicznego. Możemy spotkać się również z inną nazwą – terapia pedagogiczna (reedukacja).
Co właściwie kryje się pod pojęciem zajęć specjalistycznych? Są to spotkania o charakterze terapeutycznym realizowane na podstawie „Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9.08.2017 roku w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach” (Dz.U. 2017 poz. 1591). Do takich zajęć zaliczamy między innymi zajęcia logopedyczne, dydaktyczno-wyrównawcze, socjoterapeutyczne, rehabilitacji ruchowej i omawiane tu zajęcia korekcyjno-kompensacyjne.
Terapia pedagogiczna nie jest realizowana w ramach podstawy programowej i programu nauczania. To dodatkowe i specjalistyczne wsparcie oraz pomoc w pokonywaniu zaburzeń rozwojowych oraz problemów w nauce i zachowaniu. Udział w zajęciach jest dobrowolny i bezpłatny. Rodzice lub prawni opiekunowie dziecka sami decydują o jego udziale w zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych. Punktem wyjścia dla rozpoczęcia terapii jest trafna diagnoza.
Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne to dodatkowe wsparcie w pokonywaniu zaburzeń rozwojowych oraz problemów w nauce i zachowaniu.
Na podstawie opinii Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej oraz nauczyciela prowadzącego grupę ustala się indywidualny program terapii dla każdego dziecka, który obejmuje między innymi cele terapii, określenie zasad, metod i form organizacyjnych. Czy zatem z dodatkowego wsparcia w postaci terapii pedagogicznej mogą skorzystać jedynie dzieci posiadające opinię z poradni? Nie. W zajęciach korekcyjno-kompensacyjnych bardzo często biorą również udział uczniowie na prośbę i wniosek wychowawcy, nauczyciela, szkolnego psychologa, a nawet samego rodzica, który dostrzega potrzebę indywidualnego podejścia do dziecka.
Do kogo skierowane są zajęcia korekcyjno-kompensacyjne?
Terapia pedagogiczna skierowana jest do dzieci, które wymagają indywidualnego podejścia. Zajęcia obejmują uczniów, u których występujące nieprawidłowości rozwojowe hamują opanowanie określonych umiejętności i wiedzy. O jakie nieprawidłowości rozwojowe chodzi? Mowa tu w szczególności o dzieciach:
- z zaburzeniami lub odchyleniami rozwojowymi w zakresie funkcji percepcyjno-motorycznych (np. uczniowie niedosłyszący lub niedowidzący, niepełnosprawni ruchowo lub intelektualnie);
- ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się (np. z dysleksją);
- z trudnościami w rozwoju społeczno-emocjonalnym (np. uczniowie niedostosowani społecznie lub z zaburzeniami psychicznymi).
Warto podkreślić, że terapia pedagogiczna w praktyce ma o wiele szerszy zasięg. Nierzadko specjaliści oferują pomoc w postaci zajęć korekcyjno-kompensacyjnych dzieciom, które nie wykazują zaburzeń rozwojowych, ale borykają się z innymi problemami szkolnymi, które wymagają pomocy specjalistycznej i indywidualnego podejścia. W tym przypadku mogą to być uczniowie bardzo nieśmiali, z niskim poczuciem własnej wartości i z brakiem pewności siebie, czy też dzieci mało samodzielne z widocznymi trudnościami z koncentracją uwagi i skupieniem się.
Zobacz: Wychowanie bezstresowe – czy istnieje?
Kto prowadzi terapię pedagogiczną?
Zajęcia rewalidacyjno-kompensacyjne wbrew pozorom nie może poprowadzić każdy nauczyciel lub pedagog. Realizację dodatkowych zajęć specjalistycznych o charakterze terapeutycznym można powierzyć tylko i wyłącznie terapeucie pedagogicznemu. Osoba ta ma odpowiednie kwalifikacje i specjalne uprawnienia z zakresu terapii pedagogicznej. Dokładne wytyczne znajdziesz w „Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej z dnia 01.08.2017 roku w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli” (Dz.U. 2017 poz. 1575).
Główne cele i zadania zajęć korekcyjno-kompensacyjnych
Bez wątpienia głównym założeniem i celem zajęć korekcyjno-kompensacyjnych jest wsparcie uczniów w pokonaniu problemów, które uniemożliwiają im osiąganie satysfakcjonujących wyników w przedszkolu lub szkole. Korzystając ze sprawdzonych i różnorodnych metod wspomagania rozwoju uczniów, terapeuta dąży do realizacji następujących celów.
- Zapewnienie odpowiednich warunków, metod i środków do wszechstronnego rozwoju, umysłowego, psychicznego i społecznego.
- Wyrównanie deficytów w wiedzy i umiejętnościach, w tym:
stymulowanie rozwoju intelektualnego;
• usprawnianie funkcji wzrokowych, słuchowo-językowych i orientacji przestrzennej;
• korygowanie i ulepszanie sprawności manualnej i grafomotoryki;
• doskonalenie umiejętności matematycznych (liczenia), czytania, pisania i stosowania poprawnej ortografii. - Stymulowanie rozwoju procesów poznawczych i emocjonalno-motywacyjnych (np. pamięci, myślenia, uwagi, koncentracji).
- Doskonalenie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych.
- Eliminowanie niepowodzeń szkolnych.
- Doskonalenie kompetencji i umiejętności społecznych i komunikacyjnych.
- Praca nad budowaniem poczucia własnej wartości, adekwatnej samooceny i pewności siebie.
- Dostrzeganie i pielęgnowanie uzdolnień uczniów.
Przeczytaj również: Metoda Montessori – na czym polega?
Jak wygląda organizacja zajęć korekcyjno-kompensacyjnych?
Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne realizowane są na terenie przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko. Ze względu na konieczność indywidualnego podejścia do każdego uczestnika liczba dzieci nie może przekraczać 5 osób. Najczęściej spotkanie trwa 45 minut, lecz w uzasadnionych przypadkach zajęcia mogą być krótsze lub dłuższe. Choć udział w terapii jest dobrowolny, to na początku każdego spotkania terapeuta odnotowuje obecność uczniów.
Zobacz: ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej) – objawy u dzieci i dorosłych, leczenie
Bibliografia
Z. Palak, M. Wójcik „Terapia pedagogiczna dzieci ze specjalnymi potrzebami rozwojowymi i edukacyjnymi”, Wydawnictwo UMCS w Lublinie, 2016
U. Morcinek „Pedagogika specjalna”, Szczecin, 2011
https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU20170001575
